Rancho Las Voces: Poesía / José Luis Domínguez: «Αποστολή Ζορό στην έρημο», traducción al griego de Jorge Rouvalis
Para Cultura, el presupuesto federal más bajo desde su creación / 19

viernes, abril 03, 2015

Poesía / José Luis Domínguez: «Αποστολή Ζορό στην έρημο», traducción al griego de Jorge Rouvalis

Πίσω απ’ το θάνατο ενός στρατιώτη πάντα υπάρχει κάτι το σκοτεινό.
Wallace Stevens

Να ‘μαι εδώ
between the idea and the reality
σ’ αυτή τη σφηκοφωλιά σαν ξεπεσμένος τυφλοπόντικας
χωρίς να κουνάω ούτε μυ.
Τα ρούχα μου είναι υγρά
η ψιλοβροχή ξέφτισε τα κουρέλια αυτού του απογεύματος που τελειώνει.
Εκεί έξω
υψώνονται ήδη τα αγοραία χειροτεχνήματα
διασχίζουν τον ουρανό τα τροχιοδεικτικά βλήματα
και μια βροχή από βόμβες κάνει κομμάτια τις σπηλιές, τα παλιά σπίτια από πυλό,
τα λιγοστά γεφύρια και το μοναδικό αεροδρόμιο.

Πώς μπορεί να γίνει ενδιαφέρουσα η νύχτα
between the motion and the act
αν ο Τόνυ Σερόν αγωνιά με το πόδι κομμάτια
αν ο Τζίμη Πέρες έμεινε πίσω
με μια σφαίρα σαν τον δείκτη του στο στομάχι
εάν τα θραύσματα από μυδραλιοβόλο κατάστρεψαν το κεφάλι του Ρόμπερτ Λίμα.
Falls the shadow
και τα ονόματά μας δεν θα γίνουν παρά
αυτό το κρύο τμήμα που φτιάχνει μία στατιστική.
Ο πόνος μας, παραδόξως, δεν θα τυπωθεί σε περιοδικά ή στα news
και πολύ λιγότερο σε ημερολόγια:
είμαστε Λατίνος, το τροπικό αίμα μας ολόγυρα στο πεδίο μάχης
δεν θα είναι σαν το φλεγματικό αίμα που απλώνει ο Γιάνκης,
αλλά ούτε και θα είναι χειρότερο ή καλύτερο από το φλεγματικό αίμα του Γιάνκη,
και το ένα και το άλλο αίμα, θα είναι το αίμα του θάρρους και του παραλόγου.
Εδώ η μόνη, η πραγματική αλεπού της ερήμου είναι ο θάνατος.

Ένα εγερτήριο, ένα μετάλλιο και μια μικρή σύνταξη θα λάβουν,
διακριτικά, όλοι αυτοί που ελπίζουν στην Αμερική και μας αγαπούν
μέσα από τη χήρα και τα παιδιά μας θα ζήσουμε,
με αυτά θα πεθάνουμε για πάντα κάποια μέρα.

Η αγωνία με κυριεύει
σαν σχοινί το γόρδιο δεσμό του οποίου γύρω από τον λαιμό
κανείς δεν πρόκειται να λύσει.
Το ξέρω
είναι το πονεμένο τραγούδι της μελαγχολίας, η γλυκιά μυρωδιά του θανάτου που μας καλεί,
και κανένας δε νοιάζεται.
Αύριο η μηχανή του πολέμου θα πάει σε άλλη ήπειρο
σε άλλη χώρα
σε άλλο λαό
και άλλοι θα είναι οι εντολείς
και άλλοι θα είναι οι άνθρωποι που θα χύσουν το αίμα τους πάνω στην άγονη γη.

Between the idea and the reality
between the motion and the act
falls the shadow.

Από τη Συλλογή «Τα δάκτυλα στις φλόγες», 2014



REGRESAR A LA REVISTA

Servicio de Suscripción
* requerido
*






Email Marketing by VerticalResponse